Zwiedzając duże miasta i małe miasteczka zachwycamy się perłami architektury: ich wykończeniem, proporcją i podziałem otworów okiennych, detalami architektonicznymi, gzymsami, opaskami, balustradami, kolumnami i oczywiście – attykami. Attyki dopełniają dzieła największych światowych architektów i od stuleci pełnią głównie rolę ozdoby – estetycznego wykończenia elewacji. Współcześnie attyki zyskały na funkcjonalności stając się pożytecznym elementem konstrukcyjnym i użytkowym.
Trochę historii
Attyka to murowana opaska (w postaci ścianki, balustrady lub rzędu sterczyn) znajdująca się ponad gzymsem budynku i osłaniająca dach. Ściany attykowe w formie pełnej stosowano już w starożytnym Rzymie i Grecji (np. najwyższy pierścień Koloseum), które często wzbogacano o inskrypcje bądź reliefy. Jednolite attyki stosowano również w średniowieczu ale dopiero epoka renesansu otworzyła nową erę dla architektury. Budynki kościołów, pałaców, zamków, ratuszy i kamienic zaczęto ozdabiać attykami grzebieniowymi, schodkowymi, ażurowymi bądź szczytowymi. Historycznie attyka pełniła głównie funkcję dekoracyjną, chociaż sprawdzała się również jako zapora przeciwogniowa: mogła zapobiec przedostaniu się ognia z pokrycia dachowego na sąsiednie budowle. Dawniej attyki składały się z trzech części: muru attykowego, gzymsu oraz grzebienia a wykonywano je przeważnie z cegły lub kamienia.
Attyka współcześnie
Trend wznoszenia ściany attykowej wrócił wraz ze wzrostem popularności płaskich dachów i to nie tylko w budynkach usługowych i użyteczności publicznej, ale również w domach jednorodzinnych. Dachy płaskie są tańsze od spadzistych, redukują straty ciepła, są odporne na działanie wiatru i właśnie dla nich wykorzystuje się obecnie system montażu attyki. Poza walorami estetycznymi attyka ma również sporo zalet praktycznych:
- Chroni elewację – w sytuacji gdy nie wszystkie boki naszego domu są orynnowane, postawienie attyki zabezpieczy elewację przed zaciekami z wód opadowych. Ten rodzaj attyki wymaga fachowego pokrycia, hydroizolacji oraz izolacji termicznej.
- Jest zaporą przeciwogniową – attyka wykonana z niepalnych materiałów (np. silikatów, bloczków betonowych lub cegły ceramicznej) zapobiega rozprzestrzenianiu się ognia i tworzy barierę ochronną, która zgodnie z przepisami musi wytrzymać minimum 1 godzinę.
- Redukuje straty ciepła – wykorzystując materiały mrozoodporne przy stawianiu attyki zapobiegamy wytworzeniu się mostka termicznego w punkcie styku ściany attykowej i ściany elewacyjnej zapobiegając tym samym ucieczce ciepła.
- Jest dopełnieniem tarasu – stropodachy coraz częściej są wykorzystywane jako miejsca wypoczynkowo – rekreacyjne. Można stworzyć na nich taras widokowy, ogród, przydomowy zielnik, oczko wodne lub nawet basen. Niezależnie od funkcji jaką będzie pełnić ta dodatkowa przestrzeń na świeżym powietrzu, koniecznym jest postawienie ścianki attykowej, która nie tylko będzie elegancko wyglądać ale przede wszystkim będzie służyć jako balustrada ochronna dla osób przebywających na tarasie. Zagospodarowanie powierzchni stropodachu zwiększa procent powierzchni biologicznie czynnej, chroni przed hałasem i zatrzymuje wody opadowe a attyka dodatkowo podkreśla wizualnie bryłę budynku.
Attyka została świetnie opisana na stronie https://modne-mieszkania.pl/attyka-w-budownictwie-rola-znaczenie-i-roznorodnosc-zastosowan.html. Warto tam zajrzeć po więcej informacji.
Jak wykonać attykę
Attyka powinna okalać dach w sposób ciągły. Jeżeli jest przedłużeniem elewacji o gładkiej powierzchni to powinna być jej naturalną kontynuacją, nie odbiegającą kolorem ani materiałami. Jeżeli z kolei projekt przewiduje wysunięcie attyki przed lico ściany zewnętrznej to warto rozważyć nadanie jej innego koloru lub elementów dekoracyjnych. Ścianki attyki powinny być ocieplone, odporne na mróz i zawilgocenie, dlatego do budowy najlepiej wykorzystać bloczki betonowe, silikaty, cegły ceramiczne lub beton wylewany w deskowaniu i dodatkowo ocieplić, np. wełną mineralną lub styropianem.